Μεσάνυχτα κι ο ασέληνος ουρανός απλώνεται μαύρος ως εκεί που φτάνει το μάτι. Τα αστέρια μοναχικές στιγμές ελπίδας, τρεμοφέγγουν απρόσιτα. Σε ένα παράθυρο του κοιτώνα των Θεραπευτών, ψηλά στο Δυτικό Πύργο, μία σκιά κουλουριάζονταν ακίνητη. Ρυθμικά διαστέλλονταν και συστέλονταν η θαμπάδα στο τζάμι, χνώτα του ζωντανού πλάσματος που βρήκε καταφύγιο σε εκείνη τη γωνιά.

Η Χελένα έγυρε στον κρύο τοίχο με μάτια κλειστά. Οι παρενέργειες του νέου της χαρίσματος επέστρεφαν με τη μορφή περιοδικών δονήσεων. Εξένπευσε με πόνο και γνώριζε ότι στην άλλη μεριά του ορίζοντα, το σώμα του Όλυξ συσπώνταν βασανιστικά. Δεν προλάβαινε να τρέξει ως εκεί. Πίεσε τον εαυτό της να συγκεντρωθεί, έτσι ακριβώς όπως είχε κάνει στην Ουρίβ, αλλά οι σκέψεις της, κατηγορίες προς τον εαυτό της για την απερισκεψία της στροβιλίζονταν και γίνονταν ένα με τη μαύρη δίνη. Πήρε βαθιά ανάσα από τη μύτη, έτσι όπως τους είχε δείξει ο Καθηγητής Φιλντόιν και την κατέβασε στην κοιλιά. Εξέπνευσε αργά και κάπως δυνατά, απομακρύνοντας κάθε τι αρνητικό μακριά. Επανέλαβε και προσπάθησε να συγκεντρωθεί άλλη μία φορά.

Γνώριμη, ασημόλευκη κλωστή εμφανίστηκε μπροστά της, αγνός Αιθέρας για να πιαστεί. Σχεδόν την έχασε. Η Χελένα πιέστηκε περισσότερο, συνοφρυώθηκε και οραματίστηκε το κύμα. Με τη θέληση της ψυχής της, του έδωσε ώθηση. Το οραματίστηκε ξανά. Αυτή τη φορά κράτησε την ανάσα και η θάλασσα μέσα της θέριεψε. Νερά βρυχήθηκαν αγριεμένα, αρνούμενα να καταπιεστούν από το φόβο της αποτυχίας που τη μαγνήτιζε επικίνδυνα. Ώθησε. Το κύμα ξεχύθηκε ορμητικά, υψώθηκε ψηλότερα από φοβίες και αναστολές παρασύροντάς τες στην εξαγνιστική του πορεία. Ποιος θεωρεί το νερό αδύναμο στοιχείο;

Το μέτωπό της στεφανώθηκε από κρύο ιδρώτα, έτρεμε. Άνοιξε τα μάτια και λύγισε αποκαμωμένη εμπρός, ξέπνοη αλλά νικήτρια. Δίπλα της ακούστηκαν βήματα. Ίσα που πρόλαβε να κουλουριαστεί βαθύτερα στο σκοτάδι.

Όνομα: Χελένα Μεκάμι
Φυλή: Βαλησίνοι
Μέλος οικογένειας: δεν είναι μέλος κάποιας γνωστής οικογένειας
Ηλικία: 17 ετών
Φατρία: Θεραπεύτρια
Εμφάνιση χαρακτήρα: έχει ύψος 1,60 και είναι κάπως στρουμπουλή, χωρίς όμως να διστάζει να τονίσει τα πλούσια κάλη της. Τα μαλλιά της φτάνουν μέχρι τον ώμο. Το χρώμα τους είναι έντονο λαχανί. Η Χελένα έχει προσθέσει φούξια ανταύγιες στο τελείωμα, κάνοντάς τα πιο παιχνιδιάρικα. Το σβέρκο της κοσμεί ένα τατουάζ με δύο αρχικά γράμματα και στην ωλένη τους, όλη η οικογένεια έχει ένα κοινό τατουάζ, το σύμβολο του κύματος και ένα ανδρικό όνομα. Τα μικροσκοπικά της πτερύγια τα έχει στις άκρες των αυτιών της, γεγονός που της έχει χαρίσει το παρατσούκλι «Ξωτικό της Θάλασσας» και στους μηρούς. Φοράει αρκετά σκουλαρίκια, καθώς έχει γεμίσει το δεξί της αυτί, έχει ένα στο σέπτουμ και ένα smiley, που λατρεύει να δείχνει με το χαμόγελό της. Όταν διαβάζει, φοράει γυαλιά. Όταν βάφεται, φορά έντονο μωβ κραγιόν και μολύβι ματιών. Της αρέσει να φοράει κυρίως ροζ και μωβ χρώματα.
 
Προσωπικότητα: Η Χελένα είναι αμιγώς καλόψυχο πλάσμα, με έντονη διάθεση να μοιράζεται και να προσφέρει. Παρόλα αυτά, είναι ένας πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας. Όταν κάποιος την πρωτογνωρίζει, θα δει ότι είναι μία κοπέλα ντροπαλή. Καθώς έρχεται πιο κοντά με τους γύρω της, αρχίζει να ανοίγεται. Παρόλα αυτά, είναι κάπως αφελής, μιας και ανοίγεται απότομα, φέρνοντας τους πιο κλειστούς συνομιλητές της σε αμηχανία. Είναι ιδιαίτερα πρόσχαρη και γελαστή, με γαργαριστό γέλιο, αν και βαθιά στα μάτια της διαφαίνεται μία θλίψη. Έχει μεγάλη αδυναμία στο άλλο φύλο, το οποίο προσεγγίζει με γλυκύτητα, παιχνίδια και με το μωβ κραγιόν της. Κάτι, όμως, δεν τη γεμίζει και ποτέ δεν καταλήγει με κάποιον, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει δυσαρέσκεια σε άλλες κοπέλες.
Η Χελένα είναι δημιουργική και πολυτάλαντη. Τραγουδάει πολύ καλά, ζωγαρφίζει υπέροχα, έμαθε εύκολα καλλιγραφία. Έχει την ικανότητα να μαθαίνει γρήγορα και να κάνει τη γνώση δική της. Αν της παρασχεθεί το κατάλληλο ερέθισμα, μπορεί να κάνει τη γνώση σε πράξη αμέσως. Είναι μαχητική χωρίς να είναι επιθετική.

Προϊστορία: Η Χελένα προέρχεται από μία πραγματικά φτωχή οικογένεια. Η μητέρα της είναι υπηρέτρια των αρχόντων της περιοχής. Είναι το τέταρτο παιδί της οικογένειάς της, όπως και η μητέρα της και η γιαγιά της κλπ. Έχει μεγάλη διαφορά ηλικίας από τα υπόλοιπα αδέρφια της και βλέπει τις αδερφές της σαν μαμάδες. Αυτό είναι και το πρότυπό της όταν εντάσσεται σε μία κοινωνική ομάδα. Παίρνοντας παράδειγμα από τις αδερφές της, μιμείται τα ρούχα και την εμφάνισή τους.
Ο πατέρας της Χελένα είναι ψαράς. Συχνά παίρνει την κόρη του μαζί, για να μάθει να βγάζει το ψωμί της, πράγμα που έκανε και με τα μεγαλύτερα παιδιά του, συνεπώς, η Χελένα έμαθε να εργάζεται από τις πρώτες ημέρες της ζωής της, ενώ παράλληλα πήγαινε στο σχολείο.
Όταν ήταν δώδεκα ετών, βίωσε το βίαιο, αλλά αργό θάνατο του αδερφού της. Για πολλές ημέρες ο αδερφός της αργοπέθαινε στο σπίτι τους, ενώ κανείς δε μπορούσε να το βοηθήσει. Τότε, η Χελένα έμεινε δίπλα του για επτά ημέρες και νύχτες, α τον πόνο του με το άγγιγμά της. Ακόμη και μετά το θάνατο του αδερφού της, συμπαραστάθηκε στη μητέρα της μέχρι να συνέλθει, καταφέρνοντας να ηρεμήσει τις κρίσεις της. Μετά από αυτό το συμβάν, ορκίστηκε στον εαυτό της ότι δε θέλει να δει άλλους ανθρώπους να υποφέρουν, αποφασίζοντας να γίνει θεραπεύτρια.
Τα χρόνια μετά το θάνατο του αδερφού της εργάστηκε σκληρά για να διαβάσει και να μαζέψει χρήματα, ώστε να μπορεί να τα βγάλει πέρα στην Ακαδημία. Όταν τη δέχτηκαν, όλη η οικογένεια έκλαψε από χαρά και έδωσε στη μικρότερη κόρη τους τις ευχές τους. Η Χελένα έρχεται στην Ακαδημία με όσες οικονομίες έχει καταφέρει να μαζέψει από μόνη της και εύχεται να μπορέσει να εργαστεί πολύ σύντομα, για να συντηρήσει τον εαυτό της και να υποστηρίξει την οικογένειά της.

Δείγμα γραφής: «Έναστρο κύμα του ουρανού, κράτα μου συντροφιά σε αυτό το ταξίδι.» με μάτια αδειανά ατένισε τον ουρανό για μερικά δευτερόλεπτα και ύστερα τα έστρεψε πάλι στη γη. Σαν να μεταλλάχτηκε, το βλέμμα της ξαναβρήκε τη σπιρτάδα του, χωρίς να καταπιέζει εκείνο το αχνό αίσθημα μελαγχολίας που δύσκολα διακρίνονταν από όσους δε γνώριζαν.
Η Χελένα αφουγκράστηκε το πουγκί της σκεπτική. Ακούγονταν ακόμη σε καλά επίπεδα, γι’ αυτό και δεν ανησύχησε πολύ. Υποσχέθηκε όμως στον εαυτό της ότι δε θα αγόραζε άλλες γλυκές λιχουδιές μέχρι να φτάσει στην Ακαδημία, ιδιαίτερα εκείνα τα λευκά ξυλαράκια με κρέμα που λάτρευε, ήταν σκέτος πειρασμός.
Είχε να αγοράσει βιβλία, είχε να παζαρέψει φιαλίδια, γουδί και γουδοχέρι και θήκες για τα βότανα. Άραγε παζάρευαν σε εκείνη την αγορά; Ακόμη κι αν δεν παζάρευαν, ήταν όλα υπολογισμένα, ακόμη και τα καλλυντικά και τα ρούχα της.