1
Νεδάρ / Απ: [Side Quest] Σκιές της Νεδάρ (Αλχημίστριες, Άρυα, Σίνγκεν)
« στις: Ιανουάριος 21, 2021, 01:18:53 μμ »
Η Αλέξα κρυμμένη πίσω από όλους σχεδόν,έτσι όπως ήταν μικροκαμωμένη,δεν έβλεπε τίποτα.Καθως περπατούσαν χωρίς να κάνουν θόρυβο,προσπαθούσε να προετοιμαστεί για αυτό που θα ερχόταν.Σκεφτοταν τα μαθήματα με την αγαπημένη της καθηγήτρια Σύλβια.Προς στιγμήν,στεναχωρήθηκε λιγάκι που δεν ήταν εκεί μαζί τους.Δεν ήξερε τι θα αντικρύσει.Δεν ήξερε αν θα την έπιανε πανικός ή αν θα ήταν ψύχραιμη όταν θα έρχονταν αντιμέτωποι με τους ληστές.Ηταν σημαντικό,να είναι συγκεντρωμένη και να παρατηρεί το έδαφος.Της έδωσαν θάρρος τα λόγια της φίλης της,της Σολ.
Η μάχη ξεκίνησε!!!Και πώς να μην ξεκινούσε, έτσι όπως μίλησαν οι ληστές?Όταν τους άκουσε να υποβαθμίζουν έτσι τις γυναίκες,η Αλέξα τρελάθηκε.
Συνήθως στις προπονήσεις, έπρεπε να συγκεντρωθεί,να μαζέψει τον Αιθέρα της,να σκεφτεί συγκεκριμένες κινήσεις...Και πολλά άλλα,για να βγάλει τη φλόγα από μέσα της..
Αυτή τη φορά,όλα ήταν διαφορετικά!Ένιωσε μια μικρή ζαλάδα και δεν έκλεισε καν τα μάτια της.Η Φωτιά της , ήταν εκεί, χωρίς καν να προσπαθήσει!
Έβλεπε νερά, κύματα, αστραπές, όλοι βοηθούσαν για να πέσει αυτή η συμμορία κάτω.Με τη ματιά της, απομόνωσε τρεις από τους ληστές που ήταν στη δεξιά άκρη,και ξεκίνησε σε αυτούς επίθεση από αρκετά μέτρα μακριά.
Το πρόσωπο και το σώμα τους,ήταν γυρισμένο προς το πλάι, οπότε δεν την είδαν,γιατί κοίταζαν από την άλλη πλευρά.Η μικρή αλχημιστρια, απλά συγκεντρωσε το βλέμμα της εκεί.Απλωσε τα χερια της με ανοιχτές παλάμες προς τον ουρανό στο ύψος των ώμων της και τα δάχτυλα της ίσια σαν να σημάδευαν.Με γρήγορες κινήσεις,η Αλέξα,τους έριξε μικρά βέλη φωτιάς,κυρίως στα πόδια τους,για να πέσουν κάτω.Δεν θα μπορούσε να σκοτώσει κάποιον, αλλά σίγουρα μπορούσε να τους καθυστερήσει αρκετά, ώσπου να πάρουν το μικρό.Οι δύο ληστές,λύγισαν τα πόδια τους και έπεσαν κάτω όπως προέβλεψε η μικρή.Δεν κατάλαβαν καν από πού τους ήρθε.Ο τρίτος όμως, έκανε γρήγορα στο πλάι,και δεν τον πέτυχε η Αλέξα με την πρώτη!Την κοίταξε στα μάτια και προσπάθησε να πάει τρέχοντας κρατώντας ψηλά το σπαθί του πάνω της... Τότε πραγματικα φούντωσε η Αλέξα.Η απόσταση που τους χώριζε ήταν μικρή.Οι δρασκελιες του τεράστιες σε σχέση με την μικρή σοβερινη...Έφτασε σε κλάσματα δευτερολέπτου,σχεδόν ένα μέτρο κοντά της.Καποιος προφανώς από τους δικούς της,τον είδε οπλισμένο και η Αλέξα είδε μια αστραπή να αντανακλά στο υψωμένο του σπαθί και μετά να του φεύγει μακριά.Σαστισμενος καθώς ήταν,η μικρή του έπιασε με το χεράκι της το μικρό,το χέρι που ήταν έτοιμο να την χτυπήσει με γροθιά.Ο βρώμικος, άπλυτος και άξεστος ληστής,δεν πρόλαβε να αντιδράσει.Η Αλέξα είχε ένα χαμόγελο υπεροψίας καθώς του έψηνε το χέρι.Εψαξε με το βλέμμα της τη Σολ,η οποία δεν ήταν πολύ μακριά."Σοοοοοολλλ κύμα τώρα!" είπε δυνατά και όταν κατάλαβε ότι η αλχημιστρια του νερού την άκουσε, τότε του άφησε το χέρι,και ελευθέρωσε το σώμα του ώστε να τιναχτεί μακριά και να τον πάρει το κύμα της φίλης της.
Αποκαμωμενη πλέον από την έλλειψη Αιθέρα,έκανε πίσω και κοιτούσε γύρω της μήπως έρθει κανένας και την βρει αδύναμη.Αλλα η κατάσταση φαινόταν ελεγχόμενη.Ωσπου άκουσε τη Σολ να φωνάζει δυνατά την Άρυα.Τρομοκρατημενη κοίταξε προς τα εκεί."Ιιιιιιιι το τόξο της!"ούρλιαξε η Αλέξα και έψαξε με το βλέμμα της την Ιντουν,μήπως και προλάβαινε να κάνει κάτι με τον άνεμο της.
Η μάχη ξεκίνησε!!!Και πώς να μην ξεκινούσε, έτσι όπως μίλησαν οι ληστές?Όταν τους άκουσε να υποβαθμίζουν έτσι τις γυναίκες,η Αλέξα τρελάθηκε.
Συνήθως στις προπονήσεις, έπρεπε να συγκεντρωθεί,να μαζέψει τον Αιθέρα της,να σκεφτεί συγκεκριμένες κινήσεις...Και πολλά άλλα,για να βγάλει τη φλόγα από μέσα της..
Αυτή τη φορά,όλα ήταν διαφορετικά!Ένιωσε μια μικρή ζαλάδα και δεν έκλεισε καν τα μάτια της.Η Φωτιά της , ήταν εκεί, χωρίς καν να προσπαθήσει!
Έβλεπε νερά, κύματα, αστραπές, όλοι βοηθούσαν για να πέσει αυτή η συμμορία κάτω.Με τη ματιά της, απομόνωσε τρεις από τους ληστές που ήταν στη δεξιά άκρη,και ξεκίνησε σε αυτούς επίθεση από αρκετά μέτρα μακριά.
Το πρόσωπο και το σώμα τους,ήταν γυρισμένο προς το πλάι, οπότε δεν την είδαν,γιατί κοίταζαν από την άλλη πλευρά.Η μικρή αλχημιστρια, απλά συγκεντρωσε το βλέμμα της εκεί.Απλωσε τα χερια της με ανοιχτές παλάμες προς τον ουρανό στο ύψος των ώμων της και τα δάχτυλα της ίσια σαν να σημάδευαν.Με γρήγορες κινήσεις,η Αλέξα,τους έριξε μικρά βέλη φωτιάς,κυρίως στα πόδια τους,για να πέσουν κάτω.Δεν θα μπορούσε να σκοτώσει κάποιον, αλλά σίγουρα μπορούσε να τους καθυστερήσει αρκετά, ώσπου να πάρουν το μικρό.Οι δύο ληστές,λύγισαν τα πόδια τους και έπεσαν κάτω όπως προέβλεψε η μικρή.Δεν κατάλαβαν καν από πού τους ήρθε.Ο τρίτος όμως, έκανε γρήγορα στο πλάι,και δεν τον πέτυχε η Αλέξα με την πρώτη!Την κοίταξε στα μάτια και προσπάθησε να πάει τρέχοντας κρατώντας ψηλά το σπαθί του πάνω της... Τότε πραγματικα φούντωσε η Αλέξα.Η απόσταση που τους χώριζε ήταν μικρή.Οι δρασκελιες του τεράστιες σε σχέση με την μικρή σοβερινη...Έφτασε σε κλάσματα δευτερολέπτου,σχεδόν ένα μέτρο κοντά της.Καποιος προφανώς από τους δικούς της,τον είδε οπλισμένο και η Αλέξα είδε μια αστραπή να αντανακλά στο υψωμένο του σπαθί και μετά να του φεύγει μακριά.Σαστισμενος καθώς ήταν,η μικρή του έπιασε με το χεράκι της το μικρό,το χέρι που ήταν έτοιμο να την χτυπήσει με γροθιά.Ο βρώμικος, άπλυτος και άξεστος ληστής,δεν πρόλαβε να αντιδράσει.Η Αλέξα είχε ένα χαμόγελο υπεροψίας καθώς του έψηνε το χέρι.Εψαξε με το βλέμμα της τη Σολ,η οποία δεν ήταν πολύ μακριά."Σοοοοοολλλ κύμα τώρα!" είπε δυνατά και όταν κατάλαβε ότι η αλχημιστρια του νερού την άκουσε, τότε του άφησε το χέρι,και ελευθέρωσε το σώμα του ώστε να τιναχτεί μακριά και να τον πάρει το κύμα της φίλης της.
Αποκαμωμενη πλέον από την έλλειψη Αιθέρα,έκανε πίσω και κοιτούσε γύρω της μήπως έρθει κανένας και την βρει αδύναμη.Αλλα η κατάσταση φαινόταν ελεγχόμενη.Ωσπου άκουσε τη Σολ να φωνάζει δυνατά την Άρυα.Τρομοκρατημενη κοίταξε προς τα εκεί."Ιιιιιιιι το τόξο της!"ούρλιαξε η Αλέξα και έψαξε με το βλέμμα της την Ιντουν,μήπως και προλάβαινε να κάνει κάτι με τον άνεμο της.